Michael Pröbsting: Ρωσίας ως ιμπεριαλιστικής δύναμης


Note of the Editorial Board:

Below we reprint the Greek translation of the contents and the introduction of comrade Michael Pröbsting's study "Russia as a Great Imperialist Power. The formation of Russian Monopoly Capital and its Empire – A Reply to our Critics" (http://www.thecommunists.net/theory/imperialist-russia/)

The Greek translation has been kindly provided by the editor of the website "Lenin Reloaded" (leninreloaded.blogspot.com) and can be viewed here:


http://leninreloaded.blogspot.co.at/2014/08/michael-probsting-i.html#more


http://leninreloaded.blogspot.co.at/2014/08/michael-probsting-ii.html#more

 

* * * * *

 

Michael Pröbsting: Η διαμόρφωση του Ρωσικού Μονοπωλιακού Κεφαλαίου και η Αυτοκρατορία του (I)

 

 

 

Η διαμόρφωση του Ρωσικού Μονοπωλιακού Κεφαλαίου και η Αυτοκρατορία του - Απάντηση στους επικριτές μας

Του Michael Pröbsting*, Revolutionary Communist International Tendency** (RCIT), 18 Μάρτη 2014

Μτφρ.: Lenin Reloaded

 

 

Άλλακείμενατου Michael Pröbsting καιτου RCIT: 

ΟιιμπεριαλιστικέςΚίνακαιΡωσία

ΞεπουλήθηκεηΚουβανικήεπανάσταση; Οδρόμοςαπότηνεπανάστασηστηνπαλινόρθωσητουκαπιταλισμού

ΓιατίηΚίναείναιιμπεριαλιστική

ΟιΚινέζοιεργάτεςκαιαγρότεςενάντιαστονΚινέζικοιμπεριαλισμό: Γιατησοσιαλιστικήεπανάσταση!

ΗθεωρίατουΛένινγιατονιμπεριαλισμόκαιηανάδυσητηςΡωσίαςωςμεγάληςδύναμης: Άλλημιααπάντησηστουςεπικριτέςμας

 

** Οαυθεντικόςσοσιαλισμόςκαικομμουνισμόςδενέχουνκαμίασχέσημετονλεγόμενο "σοσιαλισμό" πουκυριάρχησεστηΣοβιετικήΈνωσηκαιτηνΑνατολικήΕυρώπη, καιοοποίοςσυνεχίζεινακυριαρχείστηνΚίνακαιτηνΚούβα, γιαπαράδειγμα. Στιςχώρεςαυτές, τοπρολεταριάτουποτασσότανκαιυποτάσσεταιαπόμιαπρονομιούχακομματικήγραφειοκρατία.

(ΑπότοMανιφέστοτου Revolutionary Communist International Tendency)

 

 

Περιεχόμενατουέργου:

 

Εισαγωγή

 

I. Ποιαείναιτακριτήριαγιαέναιμπεριαλιστικόκράτος; Ιμπεριαλισμόςκαιυπερεκμετάλλευση

 

II. Ρωσία: Ηφύσητουμονοπωλιακούτηςκεφαλαίουκαιτοστάτουςτηςωςμεγάληςιμπεριαλιστικήςδύναμης.

Μονοπωλιοποίηση

Κρατικόςκαπιταλισμός

Ηκατάρρευσητου 1990 καιηπουτινικήλύσηενόςΒοναπαρτικού-Παλινορθωτικούκαθεστώτος

ΗάνοδοςτηςΡωσίαςωςοικονομικήςδύναμης

Ηεξαγωγήκεφαλαίωντωνρωσικώνμονοπωλίων

ΗΡωσίαωςμεγάληπολιτικήκαιστρατιωτικήδύναμη

 

III. Ηανοικοδόμησητηςαυτοκρατορίας: ΗπροσπάθειατουΠούτινναδιευρύνειτηντανάλιατουΡώσικουιμπεριαλισμού

ΟιεσωτερικέςαποικίεςτηςΡωσίας

ΗευρασιατικήένωσητηςΡωσίας: Μιαιμπεριαλιστικήπροσπάθειαναυποταχθούνοιημι-αποικίεςτηςΚεντρικήςκαιτηςΑνατολικήςΑσίας

Ημετανάστευσηκαιηυπερεκμετάλλευση

 

IV. ΤαδιακριτικάχαρακτηριστικάτηςΡωσίαςωςιμπεριαλιστικήςδύναμης

 

V. Ταεπιχειρήματατωνεπικριτώνμας

WIVP (ΝότιαΑφρική): ΗΡωσίαείναιημι-αποικίατουγερμανικούιμπεριαλισμού

LCFI:Απότην "ιμπεριαλιστική" στην "προ-ιμπεριαλιστική" ΚίνακαιΡωσία

Οσχηματισμόςτου LCFI: ΜιαανιστόρητηκαιμηδιαλεκτικήκατανόησητουΙμπεριαλισμού

ΟιμεγάλεςΙμπεριαλιστικέςδυνάμειςπριντο 1914

ΟΛένιν, οΤρότσκικαιοιΜπολσεβίκοιγιατηΡωσίαωςΙμπεριαλιστικήδύναμη

Μιαυπερ-αριστερήεκδοχήΚαουτσκισμού

Αντεστραμμένοισοσιαλιμπεριαλιστές

 

VI. Επίμεντρο: Πολιτικά  καιοικονομικάζητήματατηςπαλινόρθωσηςτουκαπιταλισμούστηΡωσία (2001)

ΤοκαθεστώςΠούτινωςΒοναπαρτικό-παλινορθωτικό, ικανόναφέρεισεπέραςτηνκαπιταλιστικήπαλινόρθωση

ΗΡωσίαωςαδύναμηιμπεριαλιστικήδύναμη

ΓιατηνέννοιατουπαλινορθωτικούΒοναπαρτισμού

Αύγουστος 1998: μιαπρο-επαναστατικήκρίσηπουέληξεμετηναντεπαναστατικήήττατουεργατικούκινήματος

ΓιαπούπάειηΡωσία;

Τοζήτηματηςδημοκρατίαςκαιηδιαρκήςεπανάσταση

Σημειώσεις

 

Όλοτοβιβλίοεδώ.

 

 

Κυριακή, 31 Αυγούστου 2014

Michael Pröbsting: Η διαμόρφωση του Ρωσικού Μονοπωλιακού Κεφαλαίου και η Αυτοκρατορία του (II)

 

Εισαγωγή

 

Η πολιτική κρίση στην Ουκρανία και ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία έδειξαν για άλλη μια φορά τη σημασία της Ρωσίας ως ιμπεριαλιστικής δύναμης. Στην πραγματικότητα, η ανάδυση της Ρωσίας και της Κίνας ως μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εξελίξεις της παγκόσμιας πολιτικής κατά την τελευταία δεκαετία. Αύξησε σημαντικά τον ενδο-ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, κι έτσι αποτελεί τη βάση της εντατικοποίησης διάφορων τοπικών συγκρούσεων και εμφύλιων πολέμων. Παραπέμπουμε συγκεκριμένα στον πόλεμο της Γεωργίας το 2008, την σύγκρουση στην Ανατολική Κινέζικη Θάλασσα ανάμεσα στην Κίνα, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ, τον Συριακό εμφύλιο πόλεμο και τώρα, τα γεγονότα στην Ουκρανία.  

 

Κι όμως, τεράστια τμήματα του εργατικού κινήματος αγνοούν πλήρως τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της Ρωσίας και της Κίνας. Οι περισσότεροι Σταλινιστές και Μπολιβαρικοί θεωρούν το Ρωσικό και το Κινεζικό κράτος ως προοδευτικές δυνάμεις οι οποίες αντιτίθενται στον δυτικό ιμπεριαλισμό --τις ΗΠΑ, την ΕΕ και την Ιαπωνία-- και συνεπώς θεωρούν ότι αξίζουν κριτική (ή όχι και τόσο κριτική) στήριξη. Ένας αριθμός από "Τροτσκιστές" κεντριστές – όπως τα LIT-CI, FLTI, ή το Νοτιο-Αφρικανικό WIVP – θεωρούν τη Ρωσία "ημι-αποικία." Άλλοι, όπως το  LCFI, επινόησαν μια νέα κατηγορία και θεωρούν τη Ρωσία και την Κίνα "προ-ιμπεριαλιστικά κράτη", τα οποία αξίζουν κριτικής στήριξης ως μέρος του αντι-ιμπεριαλιστικού αγώνα ενάντια στις μεγάλες δυτικές δυνάμεις

 

Νομίζουμε ότι το να αγνοείται ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της Ρωσίας (και της Κίνας) είναι σημαντικό λάθος, το οποίο οδηγεί αναπόφευκτα σε σύγχυση στην εκτίμηση των μείζονων πολιτικών γεγονόταν και ακόμα και στην σύνταξη με τη λάθος πλευρά στα χαρακώματα της ταξικής πάλης. Έχουμε ήδη δηλώσει στο Πρόγραμμα του RCIT ότι ο αυξανόμενος προσανατολισμός τμημάτων της εργατικής τάξης προς τις υποτίθεται λιγότερο ιμπεριαλιστικές ανατολικές δυνάμεις οδηγεί σε μια νέα εκδοχή του ρεφορμιστικού λαϊκού μετώπου και του σοσιαλιμπεριαλισμού, δηλαδή της φιλο-ιμπεριαλιστικής πολιτικής με επικάλυμμα τη "σοσιαλιστική" και "αντι-ιμπεριαλιστική" ρητορική

 

Επικίνδυνη εξέιλξη του πρόσφατου παρελθόντος είναι η ανοιχτή ή μισο-ανοιχτή στήριξη της ιμπεριαλιστικής δύναμης της Κίνας από μικροαστικές δυνάμεις που αυτοπεριγράφονται ως σοσιαλιστικές. Η εργατική τάξη δεν έχει το παραμικρό συμφέρον να υποστηρίξει ένα τμήμα του μονοπωλιακού κεφαλαίου (δηλ. την Κίνα και τους συμμάχους της) ενάντια στο άλλο (δηλ. τις ΗΠΑ). Η στήριξη τμημάτων του ρεφορμισμού στην αναδυόμενη μεγάλη δύναμη της Κίνας δεν είναι παρά "σοσιαλιμπεριαλισμός", δηλαδή ιμπεριαλιστική πολιτική καλυμμένη με κοινωνικές ή ακόμα και "σοσιαλιστικές" φράσεις.

 

Πράγματι, υπάρχει αυτή η πόλωση στο εργατικό κίνημα. Οι σοσιαλδημοκρατικές και πρώην Σταλινικές δυνάμεις παίρνουν το μέρος των ιμπεριαλιστών αφεντικών τους, δηλαδή των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Άλλοι, όπως οι πιο ορθόδοξοι Σταλινιστές, οι Μπολιβαρικοί, και διάφοροι κεντριστές, δείχνουν συμπάθεια για τις νέες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα. Οι Σταλινικοί και οι Μπολιβαριστές ελπίζουν, προφανώς, να κερδίσουν από την ανάδυση των ανατολικών ιμπεριαλιστών με την εντατικοποίηση του εμπορίου και των επενδύσεων. Οι φιλορώσοι και φιλοκινέζοι κεντριστές καθοδηγούνται από μια εντελώς λανθασμένη κατανόηση του αντι-ιμπεριαλισμού: στην πραγματικότητα, αντικαθιστούν τον αντι-ιμπεριαλισμό με τον αντι-αμερικανισμό ή αντι-δυτικισμό.

 

Στην πραγματικότητα, και κόντρα στις προθέσεις τους, αυτοί οι κεντριστές καταλήγουν σε μια ακροαριστερή εκδοχή του Καουτσκισμού: αγνοούν τον αυξανόμενο ανταγωνισμό  ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα ΗΠΑ/ΕΕ/Ιαπωνίας και Ρωσίας/Κίνας και θεωρούν στην αυξανόμενη αρμονία ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι οποίες θεωρούν ότι είναι μόνο οι μεγάλες δυτικές δυνάμεις.  Στο επίπεδο της στρατηγικής, καταλήγουν να προτείνουν μια λαϊκομετωπική στήριξη του ενός ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου ενάντια στο άλλο, επαναλαμβάνοντας την Σταλινική προδοσία της δεκαετίας του 1930 και του 1940.

 

Η νέα επαναστατική εργατική διεθνής, η οποία θα είναι κατά τη γνώμη μας η Πέμπτη Εργατική Διεθνής, πρέπει να απελευθερωθεί από όλες τις μορφές σοσιαλ-ιμπεριαλισμού. Μόνο τα συμφέροντα της διεθνούς εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων λαών πρέπει να αποτελούν το καθοδηγητικό φως για την ταξική πάλη και την παγκόσμια προλεταριακή επανάσταση. Αυτός είναι ο στόχος για τον οποίο παλεύει το RCIT, και στον οποίο καλούμε όλους τους αυθεντικούς επαναστάτες.