Marxist Tactics in Wars with Contradictory Character

The Ukraine War and war threats in West Africa, the Middle East and East Asia show the necessity to understand the dual character of some conflicts

 

By Michael Pröbsting, Revolutionary Communist International Tendency (RCIT), 23 August 2023, www.thecommunists.net

 

 

 

We are living in extraordinary times where the accelerating contradictions of decaying capitalism increasingly provoke war and sabre-rattling. In addition to the escalating tensions between the imperialist Great Powers in East and West, [1] there is the ongoing Ukraine War, [2] a looming invasion of Niger by ECOWAS (with support of France and the EU), [3] a possible attack of the crisis-ridden Netanyahu government against Gaza, [4] Hezbollah in Lebanon and/or Iran (add to this the increasing presence of American troops and navy close to Iran), [5] the intensifying tensions between China and the Philippines in the South China Sea (the latter supported by the U.S.), [6] the long-standing Taiwan conflict between China and the U.S. [7] and, finally, the ever louder drums of war on the Korean Peninsula. [8]

 

At this place, we shall not repeat our analysis of each of these conflicts and refer readers to our respective documents. We shall rather deal with the methodological issues which constitute the basis for Marxists to elaborate the appropriate tactics in such conflicts. Let us go in media res.

 

There have been wars in history whose character was pretty obvious. Think about the various wars in the past when colonial powers invaded countries in Africa or Asia. Or, to take more actual examples, think about Russia’s two wars against the Chechen people 1994-96 and 1999-2008, the U.S. invasion of Afghanistan (2001) and Iraq (2003) or Israels four wars against Gaza in the years between 2008 and 2021 or its attack on Lebanon in 2006. [9]

 

These were clearly wars of imperialist powers against oppressed nations and semi-colonial countries – i.e. capitalist countries which are formally independent states, but which are economically and politically dominated by imperialist powers. [10] In such wars, the RCIT and other authentic socialists unconditionally sided with the oppressed and advocated their military victory against the imperialist aggressor. Shamefully, such obvious character of these wars did not prevent many self-proclaimed Marxists to fail in their anti-imperialist duty, i.e. they refused to call for the military victory of the oppressed nations and the defeat of the imperialist powers. But this was not the result of a complex character of the war but rather of these organisations’ rotten political method characterised by opportunist adaptation to imperialism.

 

 

 

Dual character – a dialectical “unity of opposites

 

 

 

However, as we pointed out repeatedly, the acceleration of inter-imperialist rivalry – provoked by the combination of capitalist decay and the rise of new Great Powers like Russia and China – results not only in tensions between the Great Powers but also in an increasing number of conflicts involving oppressed nations which have a contradictory character. This is because such rivalry also accelerates the drive of imperialist powers to expand their spheres of influence in the semi-colonial world by any means necessary. In other words, inter-imperialist rivalry provokes not only more tensions between Great Powers or proxy conflicts but also more attacks on oppressed peoples. Hence, such inter-imperialist rivalry also provokes an increasing number of liberation wars.

 

Such conflicts can have a contradictory character as a consequence of the fact that the semi-colonial country in conflict with an imperialist state is at the same time allied – directly or indirectly – with one (or several) rivalling Great Power.

 

The RCIT characterises such conflicts as wars with a dual character. This means that they entail both the character of a liberation war as well as one of inter-imperialist rivalry. The task of Marxists is to understand the dialectical nature of such conflicts as an “unity of opposites” which are in constant struggle with each other. At the same time, it is crucial for Marxists to determine the “general direction of development“, as the Soviet philosopher Abram Deborin emphasised, i.e. to identify the main character of such a conflict. [11] In other words, Marxists have to understand the main feature of conflict’s essence (“The truth of being is essence“, as Hegel appropriately said.) [12]

 

A concrete analysis of such wars is particularly important as we see an increasing number of conflicts which have such combined or dual character. In the case of the Ukraine War, the Western powers support the Ukraine with military aid. However, this has – at least until now – not qualitatively changed the character of the war, i.e. it remains, first and foremost, a just war of national defence of the Ukraine against Russian imperialism which socialists have to support.

 

In Niger, the junta of General Tiani tries to bring in Russian Wagner mercenaries and is allied with pro-Russian states (like Mali and Burkina Faso). Still Niger’s resistance against the invasion of ECOWAS troops (with French and EU support) would have a progressive character. The same is the case if war starts between Israel resp. the U.S and Iran or between the U.S. (and/or South Korea) and North Korea. In such conflicts, the RCIT advocates the defence of semi-colonial countries like Iran or North Korea against the imperialist aggressor (resp. its proxy). Naturally, such defence does not imply any political support for the bourgeois and dictatorial regimes at the top of these countries.

 

However, while we side with the oppressed nation against the imperialist enemy, we strictly oppose not only the latter but all Great Powers. Hence, we reject any support for sanctions, protectionism or armament of one Great Power against its rivals.

 

In cases where the element of inter-imperialist rivalry is the main feature of a conflict’s essence, the RCIT does not side with one camp but advocate a revolutionary defeatist position against both ("dual defeatism"). This means socialists advocate strict opposition against both camps and try to utilise the war in order to advance the class struggle against each government.

 

This is the case, as things are now, in the Taiwan conflict as well as in the conflict between China and the Philippines. This does not mean that we deny the existence of an element of national right of self-determination of Taiwan or the Philippines against Chinese imperialism. However, due to the concrete configuration of the conflicts and the relation of forces, such national element is, at least for now, subordinated to the inter-imperialist rivalry.

 

Finally, it is important to recognise that the character of a conflict can change in the course of time. It is exactly because of the dual character of such conflicts, because of their essence as dialectical “unity of opposites”, that the main feature of its character can change. Development is evolvement of inner contradictions, and it is not for nothing that Lenin called Hegel’s dialectic a “profound doctrine of development”. [13] Such development is caused by the inner contradictions of a given phenomenon (“Development is the ‘struggle’ of opposites“) and this process can result in the transformation of quantity into quality. [14]

 

Hence, Marxists have to analyse the concrete evolvement of a given conflict and determine if its initially dominant element – e.g. its primary character as a liberation war – weakens and the other, initially subordinated, element – inter-imperialist rivalry – becomes stronger. If such a process of transformation crosses the Rubicon, the nature of a given conflict changes. In such a case, Marxists have to adapt their tactics and replace the defence of the semi-colonial country with a dual-defeatist position. We have recently discussed this issue in some detail in several documents about the Ukraine War. [15]

 

 

 

Social-Imperialism and dogmatic abstentionism

 

 

 

Such an analysis of the contradictory nature of conflicts and its evolvement is not an abstract, academic exercise. It is rather an indispensable task of Marxists since it constitutes the basis for a correct understanding of the conflict, and consequential the elaboration of the correct tactics. A wrong analysis is the certain guide to wrong tactics. Hence, given the fact that the world situation is marked with an increasing number of wars with contradictory, dual nature, it is of growing importance for Marxists to acquire such a dialectical method in analysing conflicts and deriving the necessary tactics.

 

Unfortunately, most self-proclaimed socialists refuse to recognise such complex character of these conflicts – a failure which has all kinds of disastrous consequences. Many effectively side with one imperialist power. Examples for such social-imperialists are e.g. the Stalinist-Putinistas who hail Russia in its war of aggression against the Ukraine or who take the side of China. Others take the side of the oppressed country against a Great Power but ignore the interference of the imperialist rival or do not oppose the chauvinist policy of this rival. This is the case with some supporters of the Ukraine who don’t oppose the policy of sanctions by NATO against Russia or who don’t resolutely oppose the accession of the Ukraine or of other European countries to NATO or the EU. Another example for such adaptation to social-imperialism are those “anti-imperialists” who support Niger or Iran against the Western aggressor but fail to oppose – or even welcome – the interference of Russia.

 

Other socialists refuse such adaptation to social-imperialism but replace a concrete analysis of these conflicts with the dogma that all wars, where imperialist powers interfere on both sides in one way or another, would be automatically conflicts between “proxies” of Great Powers. As a consequence, they refuse to support the oppressed nations but advocate a reactionary abstentionist position. Such a policy negates the subjectivity of oppressed peoples and their actual struggles against imperialist domination. This is no better than “socialists” who fail to support workers in an enterprise who are on strike for higher wages by saying that such support would only help the capitalist rivals in other corporations. Behind their approach lies, as we elaborated in detail somewhere else, accommodation to imperialism. It is a method which the RCIT calls “neo-imperialist economism.[16]

 

Obviously, such “socialists” are useless sectarians. One does not weaken imperialism by abstractly opposing each and every struggle which is not “pure” but influenced by reactionary or even imperialist forces. One has to take concrete struggles as they are with all their inner contradictions. In order to fight back reactionary or imperialist influences, socialists need to join such struggles and fight the enemy from within and not via smart-alecky comments.

 

As Lenin correctly noted in 1916, at the climax of World War I: “The general staffs in the current war are doing their utmost to utilise any national and revolutionary movement in the enemy camp: the Germans utilise the Irish rebellion, the French—the Czech movement, etc. They are acting quite correctly from their own point of view. A serious war would not be treated seriously if advantage were not taken of the enemy’s slightest weakness and if every opportunity that presented itself were not seized upon, the more so since it is impossible to know beforehand at what moment, where, and with what force some powder magazine will “explode”. We would be very poor revolutionaries if, in the proletariat’s great war of liberation for socialism, we did not know how to utilise every popular movement against every single disaster imperialism brings in order to intensify and extend the crisis.[17]

 

 

 

A method based on the class character of the parties involved and the totality of their interests

 

 

 

Without a Marxist compass, socialists are lost in a world situation increasingly characterised by conflicts with a contradictory, dual character. In order to determine the character of a conflict (including its possible change over time), one needs to examine the class character of all parties involved as well as the totality of their interests as they evolve before resp. in the course of the war.

 

Such an approach requires, first and foremost, to understand the class nature of the states involved. Trotsky once noted: “To teach the workers correctly to understand the class character of the state – imperialist, colonial, workers’—and the reciprocal relations between them, as well as the inner contradictions in each of them, enables the workers to draw correct practical conclusions in situation.[18] Today, there exist no workers states (even not bureaucratically degenerated ones like the USSR or China before 1991/92). As we elaborated in our works, modern countries can basically be divided into imperialist states and semi-colonies (without ignoring all kind of shades within such categories). [19]

 

From this follows that a precondition for recognising the character of conflicts today is, among others, the correct understanding of the class character of new Great Powers like Russia [20] and China. [21] As we have noted repeatedly, many socialists have refused to recognise the imperialist character of these states which can not but result in political confusion and wrong tactics.

 

As a result of China’s and Russia’s rise as imperialist powers, old alliances are undermined and new alliances emerge resp. can develop in the future. Think, for example, about China’s and Russia’s expansion of influence in the Middle East or in Africa at the cost of the U.S.

 

As a matter of principle, Marxists are obligated to support semi-colonial countries against imperialist states. However, one must not turn such principle into an abstract dogma. It is also necessary to analyse each conflict in its concrete historical evolvement. Is it a conflict with a long history of oppression and domination or not? Likewise, one has to study the relationship of this or that semi-colonial country to a given imperialist power; likewise, which influence do other conflicts have on a given war. Such an analysis is important also in order to determine the possible change of the character of a conflict over time.

 

To take a few examples. In the case of the Ukraine, it is well-known that this people suffered from national oppression by Russia for more than one and a half centuries with only brief interruptions. True, Western imperialism expanded its influence in terms of economic domination since the Ukraine became an independent state in 1991 (which, however, did not eliminate Russia’s economic dominance). [22] On the other hand, when Putin invaded the Ukraine in February 2022, he tried to transform the country’s position from a semi-colony into a foreign-occupied colony (similar to what the U.S. did in Afghanistan and Iraq two decades earlier).

 

In the case of Niger, this country has been dominated for about a century by French imperialism – first as a colony and, since it became formally independent in 1960, as a semi-colony. The popular hatred in Niger against the French is based on this profound historical fact. The sympathies for Putin and Russia by sectors of the masses is without doubt a reactionary phenomenon. But it has a historical basis in the simple fact that Russia has never played any relevant role in West Africa and is viewed as an opponent of Western powers.

 

In the case of Taiwan, there exists without doubt a national element since the native Taiwanese people – in contrast to the KMT apparatus which invaded the country after its defeat against the Maoists in 1947 – always had a specific identity. The Chinese communists initially recognised this fact but later – since World War II – strictly denied it. [23] On the other hand, Taiwan as a separate entity since 1947 has always been a semi-colony which totally owed its existence to U.S. imperialism.

 

Another example from the recent past is the contradictory role of the YPG/PKK in Syria which, on one hand, defended the Kurdish people against Daesh but, on the other hand, played a crucial role in the occupation of large parts of the country by American troops.

 

It is only such a dialectical and historic approach which allows Marxists to elaborate a correct understanding of a conflict which in turn is the basis for taking a correct position with the consequential tactics.

 

We think that a world situation with an increasing number of conflicts with contradictory character will provoke growing confusion and division among socialists. Many will stand on the wrong side of the barricades. It is all the more urgent for authentic revolutionaries who agree on a dialectical, class-based approach to wars and who share common positions on the major conflicts in the current world situation to join forces. The RCIT looks forward to work together with such comrades in jointly building a revolutionary party – nationally and internationally!

 



[1] The RCIT has dealt on numerous occasions with the inter-imperialist rivalry of the Great Powers. See e.g. RCIT: World Perspectives 2021-22: Entering a Pre-Revolutionary Global Situation, 22 August 2021, https://www.thecommunists.net/theory/world-perspectives-2021-22/; see also our book by Michael Pröbsting: Anti-Imperialism in the Age of Great Power Rivalry. The Factors behind the Accelerating Rivalry between the U.S., China, Russia, EU and Japan. A Critique of the Left’s Analysis and an Outline of the Marxist Perspective, RCIT Books, Vienna 2019, https://www.thecommunists.net/theory/anti-imperialism-in-the-age-of-great-power-rivalry/; see also the following works by the same author: “A Really Good Quarrel”. US-China Alaska Meeting: The Inter-Imperialist Cold War Continues, 23 March 2021, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/us-china-alaska-meeting-shows-continuation-of-inter-imperialist-cold-war/; Servants of Two Masters. Stalinism and the New Cold War between Imperialist Great Powers in East and West, 10 July 2021, https://www.thecommunists.net/theory/servants-of-two-masters-stalinism-and-new-cold-war/; for more works on this issue see these sub-pages: https://www.thecommunists.net/theory/china-russia-as-imperialist-powers/ and https://www.thecommunists.net/worldwide/global/collection-of-articles-on-the-global-trade-war/.

[2] We refer readers to a special page on our website where all RCIT documents on the Ukraine War and the current NATO-Russia conflict are compiled, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/compilation-of-documents-on-nato-russia-conflict/.

[3] See on this several statements and articles of the RCIT and its Nigerian section which are compiled on a special sub-page on our website, https://www.thecommunists.net/worldwide/africa-and-middle-east/collection-of-articles-on-the-coup-in-niger/.

[4] See on this a number of statements and articles of the RCIT which are compiled on a special sub-page on our website, https://www.thecommunists.net/worldwide/africa-and-middle-east/collection-of-articles-on-fourth-gaza-war/

[5] See our latest statement: RCIT: US Sends Warships, Warplanes and 3,000 Marines to Persian Gulf. No to U.S. sanctions and threats against Iran! Defend Iran in any military confrontation with the U.S. or Israel! No political support for the Mullah regime! 8 August 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/africa-and-middle-east/us-sends-warships-warplanes-and-3-000-marines-to-persian-gulf/

[6] China-Philippines-US: The Conflict on the Ayungin Shoal and Inter-Imperialist Rivalry, 8 August 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/china-philippines-us-and-the-conflict-on-the-ayungin-shoal/

[7] See on this e.g. RCIT: Taiwan: Pelosi Visit Might Provoke War between the U.S. and China. Down with both imperialist Great Powers, for a policy of Revolutionary Defeatism! 1 August 2022, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/taiwan-pelosi-visit-might-provoke-war-between-the-u-s-and-china/; Taiwan: Great Power Rivalry and National Question. On the conflict between U.S. and Chinese imperialism, its consequences for the crisis of the capitalist world order, on Taiwan’s national question and the program of revolutionary defeatism, 20 August 2022, https://www.thecommunists.net/theory/taiwan-great-power-rivalry-and-national-question/

[8] See our latest statement: RCIT: War Danger on the Korean Peninsula. Defend North Korea against the imperialist powers U.S., Japan and South Korea! Down with the inter-imperialist rivalry between Western powers, China and Russia! No political support for the Stalinist-capitalist Kim Regime! 17 August 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/asia/war-danger-on-the-korean-peninsula/

[9] For an overview about our history of support for anti-imperialist struggles in the past four decades (with links to documents, pictures and videos) see e.g. an essay by Michael Pröbsting: The Struggle of Revolutionaries in Imperialist Heartlands against Wars of their “Own” Ruling Class. Examples from the history of the RCIT and its predecessor organisation in the last four decades, 2 September 2022, https://www.thecommunists.net/theory/the-struggle-of-revolutionaries-in-imperialist-heartlands-against-wars-of-their-own-ruling-class/

[10] For a detailed discussion of the Marxist categories of imperialist and semi-colonial states see e.g. the book by Michael Pröbsting: The Great Robbery of the South. Continuity and Changes in the Super-Exploitation of the Semi-Colonial World by Monopoly Capital Consequences for the Marxist Theory of Imperialism, RCIT Books, 2013, https://www.thecommunists.net/theory/great-robbery-of-the-south/.

[11] Abram Deborin: Lenin als revolutionärer Dialektiker (1925); in: Unter dem Banner des Marxismus, 1. Jahrgang (1925-26), S. 224 (our translation)

[12] Georg Wilhelm Friedrich Hegel: The Science of Logic, (Translated by A.V. Miller; Foreword by J.N. Findlay), Allen & Unwin, London 1969, p. 389

[13] V.I. Lenin: Karl Marx. A Brief Biographical Sketch with an Exposition of Marxism (1914); in: LCW 21, p. 53

[14] V.I. Lenin: On the Question of Dialectics (1915); in: LCW 38, p.358

[15] See on this e.g. RCIT: Towards a Turning Point in the Ukraine War? The tasks of socialists in the light of possible lines of development of the war of national defence in combination with the inter-imperialist Great Power rivalry, 11 March 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/towards-a-turning-point-in-the-ukraine-war/; NATO Integration: An Imperialist Trap for the Ukrainian People! For a Popular War to defend the Ukraine against Putin’s invasion! No subordination of Ukraine to NATO and EU! Against Russian and against NATO imperialism! 19 June 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/nato-integration-is-imperialist-trap-for-ukraine/; Michael Pröbsting: Ukraine War: What Are the Results of the NATO Vilnius Summit? On the contradictory process of NATO-Ukraine rapprochement and, at the same time, diverging interests between Western powers and Kyiv, 13 July 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/what-are-the-results-of-the-nato-vilnius-summit/; by the same author: Is Ukraine About to Become NATO’s “Israel” in Eastern Europe? The “Wall Street Journal” reports about plans of Western governments to transform their relationship with the Ukraine at the NATO Summit in July, 29 May 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/is-ukraine-about-to-become-nato-s-israel-in-eastern-europe/

[16] See e.g. the pamphlet by Michael Pröbsting: The Poverty of Neo-Imperialist Economism. Imperialism and the national question - a critique of Ted Grant and his school (CWI, ISA, IMT), January 2023, https://www.thecommunists.net/theory/grantism-imperialism-and-national-question/

[17] V. I. Lenin: The Discussion on Self-Determination Summed Up (1916); in: LCW Vol. 22, p. 357

[18] Manifesto of the Fourth International on Imperialist War: Imperialist War and the Proletarian World Revolution. Adopted by the Emergency Conference of the Fourth International, May 19-26, 1940, in: Documents of the Fourth International. The Formative Years (1933-40), New York 1973, p. 327, http://www.marxists.org/history/etol/document/fi/1938-1949/emergconf/fi-emerg02.htm

[19] Our most detailed works on the Marxist theory of imperialism are two books by Michael Pröbsting: Anti-Imperialism in the Age of Great Power Rivalry. The Factors behind the Accelerating Rivalry between the U.S., China, Russia, EU and Japan. A Critique of the Left’s Analysis and an Outline of the Marxist Perspective, RCIT Books, Vienna 2019, https://www.thecommunists.net/theory/anti-imperialism-in-the-age-of-great-power-rivalry/; The Great Robbery of the South. Continuity and Changes in the Super-Exploitation of the Semi-Colonial World by Monopoly Capital Consequences for the Marxist Theory of Imperialism, RCIT Books, 2013, https://www.thecommunists.net/theory/great-robbery-of-the-south/

[20] The RCIT has published numerous documents about capitalism in Russia and its rise to an imperialist power. The most important ones are several pamphlets by Michael Pröbsting: The Peculiar Features of Russian Imperialism. A Study of Russia’s Monopolies, Capital Export and Super-Exploitation in the Light of Marxist Theory, 10 August 2021, https://www.thecommunists.net/theory/the-peculiar-features-of-russian-imperialism/; by the same author: Lenin’s Theory of Imperialism and the Rise of Russia as a Great Power. On the Understanding and Misunderstanding of Today’s Inter-Imperialist Rivalry in the Light of Lenin’s Theory of Imperialism. Another Reply to Our Critics Who Deny Russia’s Imperialist Character, August 2014, http://www.thecommunists.net/theory/imperialism-theory-and-russia/; Russia as a Great Imperialist Power. The formation of Russian Monopoly Capital and its Empire – A Reply to our Critics, 18 March 2014 (this pamphlet contains a document written in 2001 in which we established for the first time our characterisation of Russia as imperialist), http://www.thecommunists.net/theory/imperialist-russia/; see also the following essays by the same author: 'Empire-ism' vs a Marxist analysis of imperialism: Continuing the debate with Argentinian economist Claudio Katz on Great Power rivalry, Russian imperialism and the Ukraine War, 3 March 2023, https://links.org.au/empire-ism-vs-marxist-analysis-imperialism-continuing-debate-argentinian-economist-claudio-katz; Russia: An Imperialist Power or a “Non-Hegemonic Empire in Gestation”? A reply to the Argentinean economist Claudio Katz, in: New Politics, 11 August 2022, at https://newpol.org/russia-an-imperialist-power-or-a-non-hegemonic-empire-in-gestation-a-reply-to-the-argentinean-economist-claudio-katz-an-essay-with-8-tables/; Russian Imperialism and Its Monopolies, in: New Politics Vol. XVIII No. 4, Whole Number 72, Winter 2022, https://newpol.org/issue_post/russian-imperialism-and-its-monopolies/; Once Again on Russian Imperialism (Reply to Critics). A rebuttal of a theory which claims that Russia is not an imperialist state but would be rather “comparable to Brazil and Iran”, 30 March 2022, https://www.thecommunists.net/theory/once-again-on-russian-imperialism-reply-to-critics/. See various other RCIT documents on this issue at a special sub-page on the RCIT’s website: https://www.thecommunists.net/theory/china-russia-as-imperialist-powers/.

[21] For our analysis of capitalism in China and its transformation into a Great Power see e.g. the book by Michael Pröbsting: Anti-Imperialism in the Age of Great Power Rivalry. The Factors behind the Accelerating Rivalry between the U.S., China, Russia, EU and Japan. A Critique of the Left’s Analysis and an Outline of the Marxist Perspective, RCIT Books, Vienna 2019, https://www.thecommunists.net/theory/anti-imperialism-in-the-age-of-great-power-rivalry/; see also by the same author: “Chinese Imperialism and the World Economy”, an essay published in the second edition of The Palgrave Encyclopedia of Imperialism and Anti-Imperialism (edited by Immanuel Ness and Zak Cope), Palgrave Macmillan, Cham, 2020, https://link.springer.com/referenceworkentry/10.1007%2F978-3-319-91206-6_179-1; China: An Imperialist Power … Or Not Yet? A Theoretical Question with Very Practical Consequences! Continuing the Debate with Esteban Mercatante and the PTS/FT on China’s class character and consequences for the revolutionary strategy, 22 January 2022, https://www.thecommunists.net/theory/china-imperialist-power-or-not-yet/; China‘s transformation into an imperialist power. A study of the economic, political and military aspects of China as a Great Power (2012), in: Revolutionary Communism No. 4, http://www.thecommunists.net/publications/revcom-number-4; How is it possible that some Marxists still Doubt that China has Become Capitalist? (A Critique of the PTS/FT), An analysis of the capitalist character of China’s State-Owned Enterprises and its political consequences, 18 September 2020, https://www.thecommunists.net/theory/pts-ft-and-chinese-imperialism-2/; Unable to See the Wood for the Trees (PTS/FT and China). Eclectic empiricism and the failure of the PTS/FT to recognize the imperialist character of China, 13 August 2020, https://www.thecommunists.net/theory/pts-ft-and-chinese-imperialism/; China’s Emergence as an Imperialist Power (Article in the US journal 'New Politics'), in: “New Politics”, Summer 2014 (Vol:XV-1, Whole #: 57). See many more RCIT documents at a special sub-page on the RCIT’s website: https://www.thecommunists.net/theory/china-russia-as-imperialist-powers/.

[22] For a political and economic analysis of the Ukraine see e.g. the pamphlet by Michael Pröbsting: Ukraine: A Capitalist Semi-Colony. On the exploitation and deformation of Ukraine’s economy by imperialist monopolies and oligarchs since capitalist restoration in 1991, January 2023, https://www.thecommunists.net/theory/ukraine-a-capitalist-semi-colony/

[23] See on this e.g. Michael Pröbsting: Did the Chinese Communist Party always consider Taiwan as part of the Chinese nation?; published by LINKS (Links International Journal of Socialist Renewal), 6 October 2022, http://links.org.au/did-chinese-communist-party-always-consider-taiwan-part-chinese-nation

 

Çelişkili Karaktere Sahip Savaşlarda Marksist Taktikler

Ukrayna Savaşı ve Batı Afrika, Orta Doğu ve Doğu Asya'daki savaş tehditleri, bazı çatışmaların ikili karakterini anlamanın gerekliliğini göstermektedir.

 

Michael Pröbsting, Devrimci Komünist Enternasyonal Eğilim (RCIT), 23 Ağustos 2023, www.thecommunists.net

 

 

 

Çürüyen kapitalizmin hızlanan çelişkilerinin giderek daha fazla savaşa ve kılıçların çekilmesine neden olduğu olağanüstü zamanlarda yaşıyoruz. Doğu ve Batı'daki emperyalist büyük güçler arasında tırmanan gerilimlere ek olarak,[1] devam eden Ukrayna Savaşı,[2] ECOWAS'ın (Fransa ve AB'nin desteğiyle) Nijer'i işgali,[3] kriz içindeki Netanyahu hükümetinin Gazze'ye yönelik olası bir saldırısı var,[4] Lübnan'daki Hizbullah ve/veya İran (buna Amerikan birliklerinin ve donanmasının İran yakınlarındaki artan varlığını da ekleyin),[5] Güney Çin Denizi'nde Çin ve Filipinler arasında artan gerilim (ikincisi ABD tarafından desteklenmektedir)[6] Çin ve ABD arasında uzun süredir devam eden Tayvan anlaşmazlığı[7] ve son olarak Kore Yarımadası'nda giderek yükselen savaş tamtamları.[8]

 

Burada, bu çatışmaların her birine ilişkin analizimizi tekrarlamayacak ve okuyucuları ilgili belgelerimize yönlendireceğiz. Daha ziyade, Marksistlerin bu tür çatışmalarda uygun taktikleri geliştirmelerine temel teşkil eden metodolojik meselelerle ilgileneceğiz. Medya res'e geçelim.

 

Tarihte karakteri oldukça açık olan savaşlar olmuştur. Geçmişte sömürgeci güçlerin Afrika veya Asya'daki ülkeleri işgal ettiği çeşitli savaşları düşünün. Ya da daha güncel örnekler vermek gerekirse, Rusya'nın 1994-96 ve 1999-2008 yılları arasında Çeçen halkına karşı yürüttüğü iki savaşı, ABD'nin Afganistan (2001) ve Irak (2003) işgallerini ya da İsrail'in 2008-2021 yılları arasında Gazze'ye karşı yürüttüğü dört savaşı veya 2006 yılında Lübnan'a yaptığı saldırıyı düşünün.[9]

 

Bunlar açıkça emperyalist güçlerin ezilen uluslara ve yarı-sömürge ülkelere - yani resmi olarak bağımsız devletler olan, ancak ekonomik ve siyasi olarak emperyalist güçlerin hakimiyetinde olan kapitalist ülkelere - karşı savaşlarıydı.[10] Bu tür savaşlarda RCIT ve diğer otantik sosyalistler kayıtsız şartsız ezilenlerin yanında yer almış ve onların emperyalist saldırgana karşı askeri zaferini savunmuşlardır. Utanç verici bir şekilde, bu savaşların bu kadar açık karakteri, kendini Marksist ilan eden birçok kişinin anti-emperyalist görevlerinde başarısız olmalarını engellemedi, yani ezilen ulusların askeri zaferi ve emperyalist güçlerin yenilgisi için çağrıda bulunmayı reddettiler. Ancak bu, savaşın karmaşık karakterinden ziyade, bu örgütlerin emperyalizme oportünist adaptasyonla karakterize olan çürümüş siyasi yöntemlerinin bir sonucuydu.

 

Çift karakter - diyalektik bir "karşıtların birliği"

 

Bununla birlikte, defalarca belirttiğimiz gibi, kapitalist çürüme ile Rusya ve Çin gibi yeni Büyük Güçlerin yükselişinin birleşiminin kışkırttığı emperyalistler arası rekabetin hızlanması, yalnızca Büyük Güçler arasındaki gerilimlere değil, aynı zamanda ezilen ulusları içeren ve çelişkili bir karaktere sahip olan çatışmaların sayısının artmasına da yol açmaktadır. Çünkü bu tür bir rekabet, emperyalist güçlerin yarı-sömürge dünyasındaki nüfuz alanlarını her ne şekilde olursa olsun genişletme güdüsünü de hızlandırmaktadır. Başka bir deyişle, emperyalistler arası rekabet sadece Büyük Güçler arasında daha fazla gerilime ya da vekalet çatışmalarına değil, aynı zamanda ezilen halklara yönelik daha fazla saldırıya da neden olmaktadır. Dolayısıyla, bu tür emperyalistler arası rekabet aynı zamanda artan sayıda kurtuluş savaşına da neden olmaktadır.

 

Bu tür çatışmalar, emperyalist bir devletle çatışma halindeki yarı-sömürge ülkenin aynı zamanda rakip Büyük Güçlerden biriyle (ya da birkaçıyla) doğrudan ya da dolaylı olarak müttefik olmasının bir sonucu olarak çelişkili bir karaktere sahip olabilir.

 

RCIT bu tür çatışmaları ikili karaktere sahip savaşlar olarak nitelendirmektedir. Bu, hem bir kurtuluş savaşı hem de emperyalistler arası rekabet karakterine sahip oldukları anlamına gelir. Marksistlerin görevi, bu tür çatışmaların diyalektik doğasını, birbirleriyle sürekli mücadele halinde olan bir "karşıtların birliği" olarak anlamaktır. Aynı zamanda, Sovyet filozof Abram Deborin'in vurguladığı gibi, Marksistler için "genel gelişme yönünü" belirlemek, yani böyle bir çatışmanın ana karakterini tanımlamak çok önemlidir.[11] Başka bir deyişle, Marksistler çatışmanın özünün ana özelliğini anlamak zorundadırlar ("Varlığın hakikati özdür", Hegel'in uygun bir şekilde söylediği gibi.)[12]

 

Bu tür savaşların somut bir analizi, bu tür birleşik veya ikili karaktere sahip çatışmaların sayısının arttığını gördüğümüz için özellikle önemlidir. Ukrayna Savaşı örneğinde, Batılı güçler Ukrayna'yı askeri yardımla desteklemektedir. Ancak bu durum -en azından şimdiye kadar- savaşın niteliğini değiştirmemiştir, yani savaş her şeyden önce Ukrayna'nın Rus emperyalizmine karşı verdiği ve sosyalistlerin desteklemesi gereken haklı bir ulusal savunma savaşı olmaya devam etmektedir.

 

Nijer'de General Tiani cuntası Rus Wagner paralı askerlerini getirmeye çalışıyor ve Rus yanlısı devletlerle (Mali ve Burkina Faso gibi) ittifak yapıyor. Yine de Nijer'in ECOWAS birliklerinin (Fransız ve AB desteğiyle) işgaline karşı direnişi ilerici bir karaktere sahip olacaktır. Aynı durum İsrail ile ABD ve İran arasında ya da ABD (ve/veya Güney Kore) ile Kuzey Kore arasında savaş çıkması halinde de geçerlidir. Bu tür çatışmalarda RCIT, İran ya da Kuzey Kore gibi yarı-sömürge ülkelerin emperyalist saldırgana (ya da onun vekiline) karşı savunulmasını savunur. Doğal olarak böyle bir savunma, bu ülkelerin tepesindeki burjuva ve diktatör rejimlere herhangi bir siyasi destek anlamına gelmemektedir.

 

Bununla birlikte, emperyalist düşmana karşı ezilen ulusun yanında yer alırken, sadece emperyalist düşmana değil, tüm Büyük Güçlere kesinlikle karşı çıkıyoruz. Bu nedenle, bir Büyük Gücün rakiplerine karşı yaptırım, korumacılık ya da silahlanmaya yönelik her türlü desteğini reddediyoruz.

 

Emperyalistler arası rekabet unsurunun bir çatışmanın özünün temel özelliği olduğu durumlarda, RCIT bir kampın yanında yer almaz, her ikisine karşı da devrimci bir bozguncu pozisyonu savunur ("ikili bozgunculuk"). Bu, sosyalistlerin her iki kampa karşı da katı bir muhalefeti savunduğu ve savaşı her iki hükümete karşı sınıf mücadelesini ilerletmek için kullanmaya çalıştığı anlamına gelir.

 

Şu anda olduğu gibi, Tayvan çatışmasında ve Çin ile Filipinler arasındaki çatışmada da durum budur. Bu, Tayvan ya da Filipinler'in Çin emperyalizmine karşı ulusal kendi kaderini tayin hakkı unsurunun varlığını inkar ettiğimiz anlamına gelmemektedir. Ancak, çatışmaların somut yapısı ve güçler ilişkisi nedeniyle, bu ulusal unsur, en azından şimdilik, emperyalistler arası rekabete tabi kılınmıştır.

 

Son olarak, bir çatışmanın karakterinin zaman içinde değişebileceğini kabul etmek önemlidir. Tam da bu tür çatışmaların ikili karakteri nedeniyle, diyalektik "karşıtların birliği" olarak özleri nedeniyle, karakterinin ana özelliği değişebilir. Gelişme, iç çelişkilerin evrimleşmesidir ve Lenin'in Hegel'in diyalektiğini "derin bir gelişme doktrini" olarak adlandırması boşuna değildir.[13] Bu tür bir gelişme, verili bir olgunun iç çelişkilerinden kaynaklanır ("Gelişme karşıtların 'mücadelesidir'") ve bu süreç niceliğin niteliğe dönüşmesiyle sonuçlanabilir.[14]

 

Bu nedenle, Marksistler verili bir çatışmanın somut gelişimini analiz etmeli ve başlangıçta baskın olan unsurun - örneğin bir kurtuluş savaşı olarak birincil karakterinin - zayıflayıp zayıflamadığını ve başlangıçta ikincil olan diğer unsurun - emperyalistler arası rekabet - güçlenip güçlenmediğini belirlemelidir. Böyle bir dönüşüm süreci Rubicon'u geçerse, verili bir çatışmanın doğası değişir. Böyle bir durumda Marksistler taktiklerini uyarlamak ve yarı-sömürge ülkeyi savunmanın yerine çifte bozguncu bir pozisyon almak zorunda kalırlar. Bu konuyu yakın zamanda Ukrayna Savaşı ile ilgili çeşitli belgelerde ayrıntılı olarak tartıştık.[15]

 

Sosyal-Emperyalizm ve dogmatik çekimserlik

 

Çatışmaların çelişkili doğasının ve gelişiminin böyle bir analizi soyut, akademik bir egzersiz değildir. Aksine, çatışmanın doğru bir şekilde anlaşılması ve bunun sonucunda doğru taktiklerin geliştirilmesi için temel oluşturduğundan Marksistlerin vazgeçilmez bir görevidir. Yanlış bir analiz, yanlış taktiklerin kesin rehberidir. Dolayısıyla, dünyadaki durumun çelişkili, ikili doğaya sahip savaşların sayısının artmasıyla belirginleştiği gerçeği göz önüne alındığında, Marksistlerin çatışmaları analiz etmede ve gerekli taktikleri türetmede böyle bir diyalektik yöntem edinmeleri giderek artan bir öneme sahiptir.

 

Ne yazık ki, kendini sosyalist ilan edenlerin çoğu bu çatışmaların bu karmaşık karakterini tanımayı reddediyor - her türlü feci sonucu olan bir başarısızlık. Birçoğu etkin bir şekilde tek bir emperyalist gücün yanında yer almaktadır. Bu tür sosyal-emperyalistlere örnek olarak, Ukrayna'ya karşı saldırganlık savaşında Rusya'yı selamlayan ya da Çin'in yanında yer alan Stalinist-Putinistler verilebilir. Diğerleri ise bir Büyük Güce karşı ezilen ülkenin tarafını tutmakta ancak emperyalist rakibin müdahalesini görmezden gelmekte ya da bu rakibin şovenist politikasına karşı çıkmamaktadır. NATO'nun Rusya'ya karşı yaptırım politikasına karşı çıkmayan ya da Ukrayna'nın ya da diğer Avrupa ülkelerinin NATO'ya ya da AB'ye katılımına kararlılıkla karşı çıkmayan bazı Ukrayna destekçileri için durum böyledir. Sosyal-emperyalizme bu şekilde uyum sağlamanın bir başka örneği de Batılı saldırganlara karşı Nijer ya da İran'ı destekleyen ama Rusya'nın müdahalesine karşı çıkmayan, hatta bunu hoş karşılamayan "anti-emperyalistlerdir".

 

Diğer sosyalistler sosyal-emperyalizme bu tür bir adaptasyonu reddediyor, ancak bu çatışmaların somut bir analizini, emperyalist güçlerin her iki tarafa da şu ya da bu şekilde müdahale ettiği tüm savaşların otomatik olarak Büyük Güçlerin "vekilleri" arasındaki çatışmalar olacağı dogmasıyla değiştiriyorlar. Sonuç olarak, ezilen ulusları desteklemeyi reddediyor, ancak gerici bir çekimserlik pozisyonunu savunuyorlar. Böyle bir politika, ezilen halkların öznelliğini ve emperyalist tahakküme karşı fiili mücadelelerini yadsımaktadır. Bu, bir işletmede daha yüksek ücretler için greve giden işçileri, böyle bir desteğin yalnızca diğer şirketlerdeki kapitalist rakiplere yardımcı olacağını söyleyerek desteklemeyen "sosyalistlerden" daha iyi değildir. Bu yaklaşımın arkasında, başka bir yerde ayrıntılı olarak açıkladığımız gibi, emperyalizmle uzlaşma yatmaktadır. Bu, RCIT'nin "neo-emperyalist ekonomizm" olarak adlandırdığı bir yöntemdir.[16]

 

Açıktır ki, bu tür "sosyalistler" işe yaramaz sekterlerdir. "Saf" olmayan ama gerici ve hatta emperyalist güçlerden etkilenen her mücadeleye soyut bir şekilde karşı çıkarak emperyalizmi zayıflatamazsınız. Somut mücadeleleri tüm iç çelişkileriyle birlikte olduğu gibi ele almak gerekir. Gerici ya da emperyalist etkilere karşı savaşmak için sosyalistlerin bu tür mücadelelere katılması ve düşmanla ukalaca yorumlarla değil içeriden savaşması gerekir.

 

Lenin'in 1916'da, I. Dünya Savaşı'nın doruk noktasında doğru bir şekilde belirttiği gibi:

 

"Mevcut savaşta genelkurmaylar düşman kampındaki her türlü ulusal ve devrimci hareketi kullanmak için ellerinden geleni yapıyorlar: Almanlar İrlanda isyanını, Fransızlar Çek hareketini vb. kullanıyorlar. Kendi bakış açılarına göre oldukça doğru hareket ediyorlar. Düşmanın en ufak bir zayıflığından yararlanılmasaydı ve ortaya çıkan her fırsat değerlendirilmeseydi, ciddi bir savaş ciddiye alınmazdı, çünkü bir barut deposunun hangi anda, nerede ve hangi güçle "patlayacağını" önceden bilmek imkansızdır. Proletaryanın sosyalizm için verdiği büyük kurtuluş savaşında, emperyalizmin krizi yoğunlaştırmak ve genişletmek için getirdiği her bir felakete karşı her bir halk hareketini nasıl kullanacağımızı bilmezsek çok zavallı devrimciler oluruz."[17]

 

İlgili tarafların sınıf karakterine ve çıkarlarının bütünlüğüne dayanan bir yöntem

 

Marksist bir pusula olmadan sosyalistler, çelişkili ve ikili bir karaktere sahip çatışmalarla giderek daha fazla karakterize olan bir dünya durumunda kaybolurlar. Bir çatışmanın karakterini (zaman içindeki olası değişimi de dahil olmak üzere) belirlemek için, ilgili tüm tarafların sınıf karakterinin yanı sıra, savaştan önce ve savaş sırasında gelişen çıkarlarının toplamını da incelemek gerekir.

 

Böyle bir yaklaşım, her şeyden önce, ilgili devletlerin sınıfsal doğasını anlamayı gerektirir. Troçki bir keresinde şöyle demişti: "İşçilere devletlerin -emperyalist, sömürgeci, işçi- sınıfsal karakterini, aralarındaki karşılıklı ilişkileri ve her birindeki iç çelişkileri doğru bir şekilde anlamayı öğretmek, işçilerin durumdan doğru pratik sonuçlar çıkarmasını sağlar."[18] Bugün hiçbir işçi devleti yoktur (1991/92 öncesi SSCB ya da Çin gibi bürokratik olarak yozlaşmış olanlar bile). Çalışmalarımızda ayrıntılı olarak ele aldığımız gibi, modern ülkeler temel olarak emperyalist devletler ve yarı-sömürgeler olarak ikiye ayrılabilir (bu kategoriler içindeki her türlü tonu göz ardı etmeden).[19]

 

Buradan, günümüzdeki çatışmaların karakterini tanımanın önkoşulunun, diğerlerinin yanı sıra, Rusya[20] ve Çin gibi yeni Büyük Güçlerin sınıf karakterinin doğru anlaşılması olduğu sonucu çıkmaktadır.[21] Defalarca belirttiğimiz gibi, birçok sosyalist bu devletlerin emperyalist karakterini tanımayı reddetmiştir ki bu da siyasi kafa karışıklığına ve yanlış taktiklere yol açmaktan başka bir işe yaramamaktadır.

 

Çin ve Rusya'nın emperyalist güçler olarak yükselişinin bir sonucu olarak, eski ittifaklar zayıflamakta ve gelecekte gelişebilecek yeni ittifaklar ortaya çıkmaktadır. Örneğin, Çin ve Rusya'nın Ortadoğu'da ya da Afrika'da ABD'nin aleyhine nüfuzlarını genişletmelerini düşünün.

 

Marksistler ilke olarak emperyalist devletlere karşı yarı-sömürge ülkeleri desteklemekle yükümlüdür. Ancak bu ilkeyi soyut bir dogmaya dönüştürmemek gerekir. Ayrıca her çatışmayı kendi somut tarihsel gelişimi içinde analiz etmek gerekir. Uzun bir baskı ve tahakküm geçmişi olan bir çatışma mıdır, değil midir? Aynı şekilde, şu ya da bu yarı-sömürge ülkenin belirli bir emperyalist güçle ilişkisini incelemek gerekir; aynı şekilde, diğer çatışmaların belirli bir savaş üzerinde ne gibi etkileri vardır. Böyle bir analiz, bir çatışmanın karakterinin zaman içindeki olası değişimini belirlemek için de önemlidir.

 

Birkaç örnek vermek gerekirse. Ukrayna örneğinde, bu halkın sadece kısa kesintilerle bir buçuk asırdan fazla bir süre boyunca Rusya'nın ulusal baskısına maruz kaldığı iyi bilinmektedir. Doğru, Batı emperyalizmi Ukrayna'nın 1991'de bağımsız bir devlet olmasından bu yana ekonomik hakimiyet açısından etkisini genişletti (ancak bu Rusya'nın ekonomik hakimiyetini ortadan kaldırmadı).[22] Öte yandan Putin Şubat 2022'de Ukrayna'yı işgal ettiğinde, ülkenin konumunu bir yarı sömürgeden yabancı işgali altındaki bir sömürgeye dönüştürmeye çalıştı (ABD'nin yirmi yıl önce Afganistan ve Irak'ta yaptığına benzer şekilde).

 

Nijer örneğine gelince, bu ülke yaklaşık bir asır boyunca Fransız emperyalizminin egemenliği altında kaldı - önce bir sömürge olarak ve 1960'ta resmen bağımsızlığını kazandığından beri de bir yarı-sömürge olarak. Nijer'de Fransızlara karşı duyulan halk nefreti bu derin tarihsel gerçeğe dayanmaktadır. Kitlelerin bir bölümünün Putin ve Rusya'ya sempati duyması kuşkusuz gerici bir olgudur. Ancak Rusya'nın Batı Afrika'da hiçbir zaman önemli bir rol oynamamış olması ve Batılı güçlerin rakibi olarak görülmesi gibi basit bir tarihsel temele sahiptir.

 

Tayvan örneğinde, yerli Tayvan halkı -1947'de Maoistlere karşı yenilgiye uğradıktan sonra ülkeyi işgal eden KMT aygıtının aksine- her zaman belirli bir kimliğe sahip olduğu için şüphesiz ulusal bir unsur vardır. Çinli komünistler başlangıçta bu gerçeği kabul etseler de daha sonra -İkinci Dünya Savaşından bu yana- bunu kesin bir dille reddetmişlerdir.[23] Öte yandan, 1947'den beri ayrı bir varlık olarak Tayvan, varlığını tamamen ABD emperyalizmine borçlu olan bir yarı sömürge olmuştur.

 

Yakın geçmişten bir başka örnek de Suriye'de bir yandan IŞİD'e karşı Kürt halkını savunan ama diğer yandan ülkenin büyük bölümünün Amerikan birlikleri tarafından işgal edilmesinde önemli bir rol oynayan YPG/PKK'nın çelişkili rolüdür.

 

Marksistlerin bir çatışmaya ilişkin doğru bir kavrayış geliştirmelerine olanak tanıyan ve bunun sonucunda da taktiklerle doğru bir pozisyon almanın temelini oluşturan, yalnızca böylesi bir diyalektik ve tarihsel yaklaşımdır.

 

Çelişkili karaktere sahip çatışmaların giderek arttığı bir dünya durumunun sosyalistler arasında giderek artan bir kafa karışıklığına ve bölünmeye yol açacağını düşünüyoruz. Pek çok kişi barikatların yanlış tarafında duracaktır. Savaşlara diyalektik, sınıf temelli bir yaklaşım konusunda hemfikir olan ve mevcut dünya durumundaki başlıca çatışmalar konusunda ortak pozisyonları paylaşan otantik devrimcilerin güçlerini birleştirmesi çok daha acil bir durumdur. RCIT, ulusal ve uluslararası düzeyde devrimci bir partinin inşasında bu yoldaşlarla birlikte çalışmayı dört gözle beklemektedir!

 



[1] RCIT birçok kez Büyük Güçlerin emperyalistler arası rekabetini ele almıştır. Bkz. örneğin RCIT: Dünya Perspektifleri 2021-22: Devrim Öncesi Küresel Duruma Girerken, 22 Ağustos 2021, https://www.thecommunists.net/theory/world-perspectives-2021-22/; ayrıca Michael Pröbsting tarafından yazılan kitabımıza bakınız: Büyük Güç Rekabeti Çağında Anti-Emperyalizm. ABD, Çin, Rusya, AB ve Japonya Arasında Hızlanan Rekabetin Arkasındaki Faktörler. Sol Analizin Eleştirisi ve Marksist Perspektifin Ana Hatları, RCIT Books, Viyana 2019, https://www.thecommunists.net/theory/anti-imperialism-in-the-age-of-great-power-rivalry/; aynı yazarın aşağıdaki eserlerine de bakınız: " Gerçekten İyi Bir Kavga". ABD-Çin Alaska Buluşması: Emperyalistler Arası Soğuk Savaş Devam Ediyor, 23 Mart 2021, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/us-china-alaska-meeting-shows-continuation-of-inter-imperialist-cold-war/; İki Efendinin Hizmetkârları. Stalinizm ve Doğu ile Batı'daki Emperyalist Büyük Güçler Arasındaki Yeni Soğuk Savaş, 10 Temmuz 2021, https://www.thecommunists.net/theory/servants-of-two-masters-stalinism-and-new-cold-war/; bu konuda daha fazla çalışma için şu alt sayfalara bakınız: https://www.thecommunists.net/theory/china-russia-as-imperialist-powers/ ve https://www.thecommunists.net/worldwide/global/collection-of-articles-on-the-global-trade-war/.

[2] Okuyucuları web sitemizde Ukrayna Savaşı ve mevcut NATO-Rusya çatışmasına ilişkin tüm RCIT belgelerinin derlendiği özel bir sayfaya yönlendiriyoruz, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/compilation-of-documents-on-nato-russia-conflict/.

[3] Bu konuda RCIT ve Nijerya bölümünün https://www.thecommunists.net/worldwide/africa-and-middle-east/collection-of-articles-on-the-coup-in-niger/ web sitemizde özel bir alt sayfada derlenen çeşitli açıklama ve makalelerine bakınız.

[4] Bu konuda https://www.thecommunists.net/worldwide/africa-and-middle-east/collection-of-articles-on-fourth-gaza-war/ web sitemizde özel bir alt sayfada derlenmiş olan RCIT'in bir dizi açıklama ve makalesine bakınız.

[5] Son açıklamamıza bakınız: RCIT: ABD Basra Körfezine Savaş Gemileri, Savaş Uçakları ve 3,000 Deniz Piyadesi Gönderiyor. ABD'nin İran'a yönelik yaptırım ve tehditlerine hayır! ABD veya İsrail ile herhangi bir askeri çatışmada İran'ı savunun! Molla rejimine siyasi destek yok! 8 Ağustos 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/africa-and-middle-east/us-sends-warships-warplanes-and-3-000-marines-to-persian-gulf/

[6] Çin-Filipinler-ABD: Ayungin Sığlığındaki Çatışma ve Emperyalistler Arası Rekabet, 8 Ağustos 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/china-philippines-us-and-the-conflict-on-the-ayungin-shoal/

[7] Bu konuda bkz. örneğin RCIT: Tayvan: Pelosi Ziyareti ABD ve Çin Arasında Savaşa Neden Olabilir. Devrimci Yenilgicilik politikası için kahrolsun her iki emperyalist Büyük Güç! 1 Ağustos 2022, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/taiwan-pelosi-visit-might-provoke-war-between-the-u-s-and-china/; Tayvan: Büyük Güç Rekabeti ve Ulusal Sorun. ABD ve Çin emperyalizmi arasındaki çatışma, bunun kapitalist dünya düzeninin krizi açısından sonuçları, Tayvan'ın ulusal sorunu ve devrimci yenilgicilik programı üzerine, 20 Ağustos 2022, https://www.thecommunists.net/theory/taiwan-great-power-rivalry-and-national-question/

[8] Son açıklamamıza bakınız: RCIT: Kore Yarımadasında Savaş Tehlikesi. Kuzey Kore'yi emperyalist güçler ABD, Japonya ve Güney Kore'ye karşı savunun! Kahrolsun Batılı güçler, Çin ve Rusya arasındaki emperyalistler arası rekabet! Stalinist-kapitalist Kim Rejimine siyasi destek yok! 17 Ağustos 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/asia/war-danger-on-the-korean-peninsula/

[9] Son kırk yılda anti-emperyalist mücadelelere verdiğimiz desteğin tarihi hakkında genel bir bakış için (belge, resim ve video bağlantılarıyla birlikte) örneğin Michael Pröbsting'in bir makalesine bakınız: Emperyalist Merkez Ülkelerdeki Devrimcilerin "Kendi" Yönetici Sınıflarının Savaşlarına Karşı Mücadelesi. RCIT ve selefi örgütlerin son kırk yıllık tarihinden örnekler, 2 Eylül 2022, https://www.thecommunists.net/theory/the-struggle-of-revolutionaries-in-imperialist-heartlands-against-wars-of-their-own-ruling-class/

[10] Emperyalist ve yarı-sömürge devletlerin Marksist kategorilerinin ayrıntılı bir tartışması için bkz. örneğin Michael Pröbsting'in kitabı: Güney'in Büyük Soygunu. Süreklilik ve Değişimler: Yarı-Sömürge Dünyanın Tekelci Sermaye Tarafından Süper Sömürüye Tabi Tutulmasının Marksist Emperyalizm Teorisi Açısından Sonuçları, RCIT Books, 2013, https://www.thecommunists.net/theory/great-robbery-of-the-south/.

[11] Abram Deborin: Lenin als revolutionärer Dialektiker (1925); in: Unter dem Banner des Marxismus, 1. Jahrgang (1925-26), S. 224 (our translation)

[12] Georg Wilhelm Friedrich Hegel: Mantık Bilimi, (Çev. A.V. Miller; Önsöz J.N. Findlay), Allen & Unwin, Londra 1969, s. 389

[13] V.I. Lenin: Karl Marx. Marksizmin Açıklanmasıyla Birlikte Kısa Bir Biyografik Taslak (1914); in: LCW 21, s. 53

[14] V.I. Lenin: Diyalektik Sorunu Üzerine (1915); içinde: LCW 38, s.358

[15] Bu konuda bkz. örneğin RCIT: Ukrayna Savaşında Bir Dönüm Noktasına Doğru mu? Emperyalistler arası Büyük Güç rekabeti ile birlikte ulusal savunma savaşının olası gelişim çizgileri ışığında sosyalistlerin görevleri, 11 Mart 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/towards-a-turning-point-in-the-ukraine-war/; NATO Entegrasyonu: Ukrayna Halkı için Emperyalist Bir Tuzak! Putin'in işgaline karşı Ukrayna'yı savunmak için bir Halk Savaşı için! Ukrayna'nın NATO ve AB'ye tabi kılınmasına hayır! Rus ve NATO emperyalizmine karşı! 19 Haziran 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/nato-integration-is-imperialist-trap-for-ukraine/; Michael Pröbsting: Ukrayna Savaşı: NATO Vilnius Zirvesi'nin Sonuçları Ne Olacak? NATO-Ukrayna yakınlaşmasının çelişkili süreci ve aynı zamanda Batılı güçler ile Kiev arasında farklılaşan çıkarlar üzerine, 13 Temmuz 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/what-are-the-results-of-the-nato-vilnius-summit/; aynı yazar tarafından: Ukrayna NATO'nun Doğu Avrupa'daki "İsrail "i Olmak Üzere mi? Wall Street Journal, Batılı hükümetlerin Temmuz ayındaki NATO Zirvesi'nde Ukrayna ile ilişkilerini dönüştürme planları hakkında haber yapıyor, 29 Mayıs 2023, https://www.thecommunists.net/worldwide/global/is-ukraine-about-to-become-nato-s-israel-in-eastern-europe/

[16] Bkz. örneğin Michael Pröbsting'in broşürü: Neo-Emperyalist Ekonomizmin Sefaleti. Emperyalizm ve ulusal sorun - Ted Grant ve ekolünün eleştirisi (CWI, ISA, IMT), Ocak 2023, https://www.thecommunists.net/theory/grantism-imperialism-and-national-question/

[17] V. I. Lenin: Kendi Kaderini Tayin Üzerine Tartışmanın Özeti (1916); in: LCW Cilt 22, s. 357

[18] Emperyalist Savaş Üzerine Dördüncü Enternasyonal Manifestosu: Emperyalist Savaş ve Proleter Dünya Devrimi. Dördüncü Enternasyonal Acil Durum Konferansı tarafından kabul edilmiştir, 19-26 Mayıs 1940, içinde: Dördüncü Enternasyonal Belgeleri. Oluşum Yılları (1933-40), New York 1973, s. 327, http://www.marxists.org/history/etol/document/fi/1938-1949/emergconf/fi-emerg02.htm

[19] Marksist emperyalizm teorisi üzerine en ayrıntılı çalışmalarımız Michael Pröbsting'in iki kitabıdır: Büyük Güç Rekabeti Çağında Anti-Emperyalizm. ABD, Çin, Rusya, AB ve Japonya Arasında Hızlanan Rekabetin Arkasındaki Faktörler. Sol Analizin Eleştirisi ve Marksist Perspektifin Ana Hatları, RCIT Books, Viyana 2019, https://www.thecommunists.net/theory/anti-imperialism-in-the-age-of-great-power-rivalry/; Güney'in Büyük Soygunu. Süreklilik ve Değişimler: Yarı Sömürge Dünyanın Tekelci Sermaye Tarafından Süper Sömürülmesi Marksist Emperyalizm Teorisi için Sonuçlar, RCIT Books, 2013, https://www.thecommunists.net/theory/great-robbery-of-the-south/

[20] RCIT, Rusya'daki kapitalizm ve Rusya'nın emperyalist bir güç haline gelmesi hakkında çok sayıda belge yayınlamıştır. Bunların en önemlileri Michael Pröbsting'in birkaç broşürüdür: Rus Emperyalizminin Tuhaf Özellikleri. Rusya'nın Tekelleri, Sermaye İhracı ve Süper Sömürüsünün Marksist Teori Işığında İncelenmesi, 10 Ağustos 2021, https://www.thecommunists.net/theory/the-peculiar-features-of-russian-imperialism/; aynı yazar tarafından: Lenin'in Emperyalizm Teorisi ve Rusya'nın Büyük Güç Olarak Yükselişi. Lenin'in Emperyalizm Teorisi Işığında Günümüz Emperyalistler Arası Rekabetin Anlaşılması ve Yanlış Anlaşılması Üzerine. Rusya'nın Emperyalist Karakterini İnkar Eden Eleştirmenlerimize Bir Yanıt Daha, Ağustos 2014, http://www.thecommunists.net/theory/imperialism-theory-and-russia/; Büyük Bir Emperyalist Güç Olarak Rusya. Rus Tekelci Sermayesinin ve İmparatorluğunun Oluşumu - Eleştirmenlerimize Bir Yanıt, 18 Mart 2014 (bu broşür 2001 yılında yazılmış ve Rusya'yı ilk kez emperyalist olarak nitelendirdiğimiz bir belgeyi içermektedir), http://www.thecommunists.net/theory/imperialist-russia/; aynı yazarın aşağıdaki makalelerine de bakınız: 'İmparatorlukçuluğa' karşı Marksist bir emperyalizm analizi: Arjantinli ekonomist Claudio Katz ile Büyük Güç rekabeti, Rus emperyalizmi ve Ukrayna Savaşı üzerine tartışmaya devam etmek, 3 Mart 2023, https://links.org.au/empire-ism-vs-marxist-analysis-imperialism-continuing-debate-argentinian-economist-claudio-katz; Rusya: Emperyalist Bir Güç mü Yoksa "Gebelik Dönemindeki Hegemonik Olmayan Bir İmparatorluk" mu? Arjantinli ekonomist Claudio Katz'a bir yanıt, in: New Politics, 11 Ağustos 2022, https://newpol.org/russia-an-imperialist-power-or-a-non-hegemonic-empire-in-gestation-a-reply-to-the-argentinean-economist-claudio-katz-an-essay-with-8-tables/; Rus Emperyalizmi ve Tekelleri, in: New Politics Vol. XVIII No. 4, Whole Number 72, Winter 2022, https://newpol.org/issue_post/russian-imperialism-and-its-monopolies/; Bir Kez Daha Rus Emperyalizmi Üzerine (Eleştirilere Yanıt). Rusya'nın emperyalist bir devlet olmadığını, daha ziyade "Brezilya ve İran ile karşılaştırılabilir" olduğunu iddia eden bir teorinin çürütülmesi, 30 Mart 2022, https://www.thecommunists.net/theory/once-again-on-russian-imperialism-reply-to-critics/. RCIT'in web sitesindeki özel bir alt sayfada bu konuyla ilgili diğer çeşitli RCIT belgelerine bakınız: https://www.thecommunists.net/theory/china-russia-as-imperialist-powers/.

[21] Çin'deki kapitalizm ve Çin'in Büyük Güç'e dönüşümü ile ilgili analizlerimiz için örneğin Michael Pröbsting'in kitabına bakınız: Büyük Güç Rekabeti Çağında Anti-Emperyalizm. ABD, Çin, Rusya, AB ve Japonya Arasında Hızlanan Rekabetin Arkasındaki Faktörler. Sol Analizin Eleştirisi ve Marksist Perspektifin Ana Hatları, RCIT Books, Viyana 2019, https://www.thecommunists.net/theory/anti-imperialism-in-the-age-of-great-power-rivalry/; ayrıca bkz. aynı yazar: " Çin Emperyalizmi ve Dünya Ekonomisi", The Palgrave Encyclopedia of Imperialism and Anti-Imperialism'in (Immanuel Ness ve Zak Cope editörlüğünde) ikinci baskısında yayınlanan makale, Palgrave Macmillan, Cham, 2020, https://link.springer.com/referenceworkentry/10.1007%2F978-3-319-91206-6_179-1; China: Emperyalist Bir Güç... Yoksa Henüz Değil mi? Çok Pratik Sonuçları Olan Teorik Bir Soru! Esteban Mercatante ve PTS/FT ile Çin'in sınıf karakteri ve bunun devrimci strateji açısından sonuçları üzerine tartışmaya devam, 22 Ocak 2022, https://www.thecommunists.net/theory/china-imperialist-power-or-not-yet/; Çin'in emperyalist bir güce dönüşümü. Büyük bir güç olarak Çin'in ekonomik, siyasi ve askeri yönleri üzerine bir çalışma (2012), in: Devrimci Komünizm No. 4, http://www.thecommunists.net/publications/revcom-number-4; Bazı Marksistlerin Çin'in Kapitalistleştiğinden Hala Şüphe Etmesi Nasıl Mümkün Olabilir? ( PTS/FT'nin Bir Eleştirisi), Çin'in Kamu İktisadi Teşebbüslerinin kapitalist karakteri ve bunun siyasi sonuçları üzerine bir analiz, 18 Eylül 2020, https://www.thecommunists.net/theory/pts-ft-and-chinese-imperialism-2/; Ağaçlar İçin Odunu Görememek (PTS/FT ve Çin). Eklektik ampirizm ve PTS/FT'nin Çin'in emperyalist karakterini tanımadaki başarısızlığı, 13 Ağustos 2020, https://www.thecommunists.net/theory/pts-ft-and-chinese-imperialism/; Çin'in Emperyalist Bir Güç Olarak Ortaya Çıkışı (ABD'deki 'New Politics' dergisindeki makale), in: "New Politics", Summer 2014 (Vol:XV-1, Whole #: 57). RCIT'in web sitesindeki özel bir alt sayfada daha birçok RCIT belgesine bakabilirsiniz: https://www.thecommunists.net/theory/china-russia-as-imperialist-powers/.

[22] Ukrayna'nın siyasi ve ekonomik analizi için örneğin Michael Pröbsting'in broşürüne bakınız: Ukrayna: Kapitalist Bir Yarı Koloni. 1991'deki kapitalist restorasyondan bu yana Ukrayna ekonomisinin emperyalist tekeller ve oligarklar tarafından sömürülmesi ve deformasyonu üzerine, Ocak 2023, https://www.thecommunists.net/theory/ukraine-a-capitalist-semi-colony/

[23] Bu konuda bkz. örneğin Michael Pröbsting: Çin Komünist Partisi Tayvan'ı her zaman Çin ulusunun bir parçası olarak mı gördü?; LINKS (Links International Journal of Socialist Renewal) tarafından yayınlanmıştır, 6 Ekim 2022, http://links.org.au/did-chinese-communist-party-always-consider-taiwan-part-chinese-nation

 

Tácticas marxistas en guerras de carácter contradictorio

La guerra de Ucrania y las amenazas de guerra en África occidental, Oriente Medio y Asia oriental muestran la necesidad de comprender el carácter dual de algunos conflictos.

 

Por Michael Pröbsting, Corriente Comunista Revolucionaria Internacional (CCRI), 23 de agosto de 2023, www.thecommunists.net

 

 

 

Vivimos en tiempos extraordinarios en los que las contradicciones aceleradas del capitalismo en decadencia provocan cada vez más guerras y ruidos de sables. Además de las crecientes tensiones entre las grandes potencias imperialistas del Este y del Oeste, [1] está la actual guerra de Ucrania, [2] una inminente invasión de Níger por parte de la CEDEAO (con el apoyo de Francia y la UE), [3] un posible ataque del gobierno de Netanyahu, asolado por la crisis. contra Gaza, [4] Hezbolá en el Líbano y/o Irán (a esto se suma la creciente presencia de tropas y marinas estadounidenses cerca de Irán), [5] la intensificación de las tensiones entre China y Filipinas en el Mar de China Meridional (esta última apoyada por Estados Unidos), [6] el prolongado conflicto de Taiwán entre China y Estados Unidos [7] y, finalmente, los tambores de guerra cada vez más fuertes en la Península de Corea. [8]

 

En este lugar, no repetiremos nuestro análisis de cada uno de estos conflictos y remitiremos a los lectores a nuestros respectivos documentos. Más bien nos ocuparemos de las cuestiones metodológicas que constituyen la base para que los marxistas elaboren las tácticas apropiadas en tales conflictos. Vayamos in media res.

 

Ha habido guerras en la historia cuyo carácter era bastante obvio. Piense en las diversas guerras del pasado cuando las potencias coloniales invadieron países de África o Asia. O, para tomar ejemplos más reales, pensemos en las dos guerras de Rusia contra el pueblo checheno entre 1994-96 y 1999-2008, la invasión estadounidense de Afganistán (2001) e Irak (2003) o las cuatro guerras de Israel contra Gaza en los años comprendidos entre 2008 y 2008. 2021 o su ataque al Líbano en 2006. [9]

 

Estas fueron claramente guerras de potencias imperialistas contra naciones oprimidas y países semicoloniales, es decir, países capitalistas que son estados formalmente independientes, pero que están económica y políticamente dominados por potencias imperialistas. [10] En tales guerras, la CCRI y otros socialistas auténticos se pusieron incondicionalmente del lado de los oprimidos y defendieron su victoria militar contra el agresor imperialista. Vergonzosamente, el carácter tan obvio de estas guerras no impidió que muchos autoproclamados marxistas fracasaran en su deber antiimperialista, es decir, se negaron a pedir la victoria militar de las naciones oprimidas y la derrota de las potencias imperialistas. Pero esto no fue el resultado de un carácter complejo de la guerra sino más bien del podrido método político de estas organizaciones caracterizado por una adaptación oportunista al imperialismo.

 

 

 

Carácter dual: una dialéctica “unidad de contrarios

 

 

 

Sin embargo, como señalamos repetidamente, la aceleración de la rivalidad interimperialista –provocada por la combinación de la decadencia capitalista y el surgimiento de nuevas grandes potencias como Rusia y China– resulta no sólo en tensiones entre las grandes potencias sino también en un número cada vez mayor de de conflictos que involucran a naciones oprimidas y que tienen un carácter contradictorio. Esto se debe a que dicha rivalidad también acelera el impulso de las potencias imperialistas para expandir sus esferas de influencia en el mundo semicolonial por cualquier medio necesario. En otras palabras, la rivalidad interimperialista provoca no sólo más tensiones entre las grandes potencias o conflictos por poderes sino también más ataques a los pueblos oprimidos. Por lo tanto, esa rivalidad interimperialista también provoca un número cada vez mayor de guerras de liberación.

 

Tales conflictos pueden tener un carácter contradictorio como consecuencia del hecho de que el país semicolonial en conflicto con un Estado imperialista está al mismo tiempo aliado –directa o indirectamente– con una (o varias) grandes potencias rivales.

 

La CCRI califica estos conflictos de guerras de doble carácter. Esto significa que entrañan tanto el carácter de una guerra de liberación como el de rivalidad interimperialista. La tarea de los marxistas es comprender la naturaleza dialéctica de tales conflictos como una “unidad de opuestos” que están en constante lucha entre sí. Al mismo tiempo, es crucial para los marxistas determinar la “dirección general del desarrollo”, como enfatizó el filósofo soviético Abram Deborin, es decir, identificar el personaje principal de tal conflicto. [11] En otras palabras, los marxistas tienen que comprender la característica principal de la esencia del conflicto (“La verdad del ser es la esencia”, como acertadamente dijo Hegel). [12]

 

Un análisis concreto de esas guerras es particularmente importante dado que vemos un número cada vez mayor de conflictos que tienen ese carácter combinado o dual. En el caso de la guerra de Ucrania, las potencias occidentales apoyan a Ucrania con ayuda militar. Sin embargo, esto – al menos hasta ahora – no ha cambiado cualitativamente el carácter de la guerra, es decir, sigue siendo, ante todo, una guerra justa de defensa nacional de Ucrania contra el imperialismo ruso que los socialistas deben apoyar.

 

En Níger, la junta del general Tiani intenta traer mercenarios rusos Wagner y está aliada con estados prorrusos (como Mali y Burkina Faso). Aun así, la resistencia de Níger contra la invasión de las tropas de la CEDEAO (con el apoyo de Francia y la UE) tendría un carácter progresista. Lo mismo ocurre si comienza la guerra entre Israel y Estados Unidos e Irán o entre Estados Unidos (y/o Corea del Sur) y Corea del Norte. En tales conflictos, la CCRI aboga por la defensa de países semicoloniales como Irán o Corea del Norte contra el agresor imperialista (o su representante). Naturalmente, tal defensa no implica ningún apoyo político a los regímenes burgueses y dictatoriales en la cima de estos países.

 

Sin embargo, si bien nos ponemos del lado de la nación oprimida contra el enemigo imperialista, nos oponemos estrictamente no sólo a este último sino a todas las grandes potencias. Por lo tanto, rechazamos cualquier apoyo a las sanciones, el proteccionismo o el armamento de una Gran Potencia contra sus rivales.

 

En los casos en que el elemento de rivalidad interimperialista es la característica principal de la esencia de un conflicto, la CCRI no se pone del lado de un campo, sino que defiende una posición revolucionaria derrotista contra ambos ("derrotismo dual"). Esto significa que los socialistas abogan por una oposición estricta contra ambos bandos y tratan de utilizar la guerra para hacer avanzar la lucha de clases contra cada gobierno.

 

Éste es el caso, tal como están las cosas ahora, tanto en el conflicto de Taiwán como en el conflicto entre China y Filipinas. Esto no significa que neguemos la existencia de un elemento de derecho nacional de autodeterminación de Taiwán o Filipinas contra el imperialismo chino. Sin embargo, debido a la configuración concreta de los conflictos y la relación de fuerzas, dicho elemento nacional está, al menos por ahora, subordinado a la rivalidad interimperialista.

 

Por último, es importante reconocer que el carácter de un conflicto puede cambiar con el paso del tiempo. Precisamente por el carácter dual de tales conflictos, por su esencia como “unidad dialéctica de contrarios”, el rasgo principal de su carácter puede cambiar. El desarrollo es la evolución de las contradicciones internas, y no en vano Lenin llamó a la dialéctica de Hegel " la doctrina más completa y profunda del desarrollo". [13] Tal desarrollo es causado por las contradicciones internas de un fenómeno dado ("El desarrollo es "la lucha" de los contrarios") y este proceso puede resultar en la transformación de la cantidad en calidad. [14]

 

Por lo tanto, los marxistas tienen que analizar la evolución concreta de un conflicto dado y determinar si su elemento inicialmente dominante –p.ej. su carácter primario como guerra de liberación – se debilita y el otro elemento, inicialmente subordinado – la rivalidad interimperialista – se fortalece. Si tal proceso de transformación cruza el Rubicón, la naturaleza de un conflicto determinado cambia. En tal caso, los marxistas tienen que adaptar sus tácticas y reemplazar la defensa del país semicolonial por una posición doblemente derrotista. Recientemente hemos discutido este tema con cierto detalle en varios documentos sobre la guerra de Ucrania. [15]

 

 

 

Socialimperialismo y abstencionismo dogmático

 

 

 

Este análisis de la naturaleza contradictoria de los conflictos y su evolución no es un ejercicio académico abstracto. Es más bien una tarea indispensable de los marxistas ya que constituye la base para una comprensión correcta del conflicto y, en consecuencia, para la elaboración de las tácticas correctas. Un análisis equivocado es la guía segura para tácticas equivocadas. Por lo tanto, dado que la situación mundial está marcada por un número creciente de guerras de naturaleza dual y contradictoria, es de creciente importancia para los marxistas adquirir ese método dialéctico para analizar los conflictos y derivar las tácticas necesarias.

 

La